มารยาทบางอย่างอยู่คนเดียวหรือแสดงออกคนเดียวคงไม่เท่าไหร่ เพราะไม่เกี่ยวข้องกับคนอื่น แต่มารยาทบางอย่างเกี่ยวข้องกับคนอื่น เราจึงควรที่จะทำให้ดี เพื่อให้ดูดีในสายตาคนอื่น ใราได้สัมผัสแล้วรู้สึกสบายตาสบายใจ เกี่ยวกับการเขียนก็เหมือนกัน เราต้องการแสดงออกหรือสื่อให้คนอื่นได้เข้าใจในสิ่งที่เราทำ พูดหรือคิด ฉะนั้นก็ต้องให้อ่านง่าย เข้าใจได้ทันที
มารยาทในการเขียนควรปฏิบัติดังนี้
ควรเขียนด้วยตัวบรรจงให้อ่านเข้าใจง่าย
ยิ่งเป็นการเขียนให้คนอื่นอ่านแล้ว เขียนตัวบรรจงได้เท่าไหร่ยิ่งดี เราอย่าไปคิดว่าทุกคนจะอ่านได้เหมือนเรา ถ้าเป็นตัวหวัด แม้เราอ่านเอง นานเข้าอาจจะอ่านไม่ได้ ไม่เข้าใจความหมายก็มี
ควรเขียนโดยใช้ภาษาที่สุภาพถูกต้องตามหลักภาษาไทย
เรามีภาษาไทยใช้อย่างเพียงพอ ไม่จำเป็นต้องนำภาษาอื่นมาใช้ ยิ่งหนังสือราชการ หรือบทความที่เป็นทางการควรหลีกเลี่ยงภาษาต่างประเทศให้มาก ควรใช้ภาษาไทย และควรมีพจนานุกรมไว้สำหรับตรวจทานคำศัพท์ผิดถูก
ไม่ควรเขียนว่าร้ายผู้อื่นให้ได้รับความเสียหาย
การว่าร้ายอื่นให้เสียหาย ไม่ควรกระทำ ไม่ว่าจะเป็นการพูดหรือการเขียนก็ตาม ยิ่งการเขียนแล้วสิ่งเราเขียนอาจจะเป็นข้อผูกมัดเราในภายหลังได้
เมื่อเขียนผิดควรใช้ยางลบหรือน้ำยาลบคำผิดลบให้สะอาด
เราอาจจะเขียนผิดหรือสะกดผิดได้ แต่เมื่อผิดควรใข้ยางลบหรือน้ำยาลคำผิดแก้ไขให้สะอาดดูเรียบร้อยงามตา และดูน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น
ไม่ควรขีดเขียนโต๊ะ เก้าอี้ หรือในที่ที่ห้ามเขียน เช่น ห้องน้ำ กำแพง ป้ายต่าง ๆ เป็นต้น
ข้อนี้ก็เป็นเรื่องสำคัญ เราอาจจะได้ความคิดดี ๆ ในขณะเดินเข้าห้องน้ำ แต่ก็ไม่ควรขีดเขียนอะไรในห้องน้ำ
ควรเขียนในกระดาษที่มีสีขาว สะอาด ไม่ยับ หรือฉีกขาด
ควรใช้กระดาษที่ขาวสะอาด อ่านง่าย และคงทนเก็บไว้ได้นาน เพราะความคิดดี ๆ นาน ๆ อาจจะมาที ฉะนั้นควรเลือกบันทึกลงบนกระดาษที่สมบูรณ์
