ทำไมพระไม่หลีกทาง ถวายทางเดินแก่พระสงฆ์ โดยการหลีกทางให้ ได้อานิสงส์ไม่ติดขัด

เมื่อเราเดินออกไปนอกบ้าน ไม่ว่าคุณจะเดินทางไปทำงาน หรือไปธุระอื่นใดก็ตาม ซึ่งเราต้องเจอผู้คนมากมาย ซึ่งต่างก็มีกิจธุระของตนอันพึงกระทำ เดินกันขวักไขว่ไปมา ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือพระสงฆ์ หากไม่จำเป็นจริง ๆ ผมเชื่อว่าท่านคงไม่เดินออกมาจากวัด หรือจะจำเป็นมากน้อยแค่ไหนนั้น เราไม่ทราบ เราทราบแต่ว่าเราเจอพระสงฆ์เดินสวนมา

ผมไม่อยากนำตำรามารยาทไทย มารยาททางสังคมมากล่าวว่าคุณต้องนั่งลงยกมือขึ้นประนมไหว้ แต่นั่นคือสิ่งที่ควรกระทำตามมารยาททางสังคมไทย แต่หากคุณทำไม่ได้ คุณก็ควรหลีกทางให้ท่านบ้าง ไม่ว่าคุณจะเป็นหญิงหรือชายก็ตาม โดยการหลบไปทางด้านใดด้านหนึ่ง เพื่อถวายทางให้ท่านได้เดินอย่างสะดวก

บางคนอาจจะมีข้อแม้อยู่ในใจ แล้วทำไมพระท่านไม่หลบโยมบ้าง ไม่ให้ทางแก่โยมบ้าง อันที่จริงท่านก็คงจะให้ทางแก่โยมบ้างล่ะ ตามบุคคล สถานที่ เวลาอันเหมาะสมลงตัว แต่คุณต้องเข้าใจว่า ท่านเดินออกมาจากวัด พบเจอคนเป็นร้อยเป็นพัน จะให้ท่านหลบให้ทางกับทุกคนอย่างนั้นหรือ แต่เราออกมาจะเจอพระสักกี่รูป นอกจากที่ตรงนั้นเป็นที่ซึ่งพระเดินโดยปกติอย่างหน้าวัดหรือหน้าสถานศึกษาของพระสงฆ์ ก็ต้องเจอพระเดินเข้าออกเป็นประจำ ฉะนั้น เรานาน ๆ ทีจะได้เจอพระ อย่าละโอกาสนี้ ทำบุญง่าย ๆ โดยการถวายทางเดินให้แก่พระสงฆ์ท่านได้เดินอย่างสะดวกสบายขึ้น เราก็สบายใจว่าได้ทำในสิ่งที่ควรทำ

อานิสงส์ของการถวายทางเดิน หรือหลีกทางให้แก่พระสงฆ์

สำหรับอานิสงส์ของการถวายทางเดิน หลีกทางให้พระสงฆ์ได้เดินอย่างสะดวกสบายนั้น ผมเชื่อว่า

• ทำอะไรก็ราบรื่น ไม่ติดขัด ไม่มีอุปสรรคขัดขวาง
• มีใจเบิกบาน โล่งใจว่าเราได้ทำดีแล้ว ทำถูกแล้ว ได้ทำบุญแล้ว เป็นสัมมาทิฏฐิแล้ว

ที่ผมยกขึ้นมา 2 ข้อนี้ ก็ถือว่าอานิสงส์ยิ่งใหญ่ที่เราสามารถสัมผัสได้ จริง ๆ แล้วอานิสงส์ย่อมมีมากกว่านี้ หากทำใจให้ยินดีในบุญนั้น ยิ่งได้นั่งลงประนมมือ ทำใจให้เลื่อมในพระรัตนตรัยแล้ว บุญอานิสงส์ย่อมเกิดขึ้นมาก เกิดขึ้นจากการกระทำของเรา ด้วยจิตเลื่อมใสของเรา ด้วยการกระทำที่เป็นบุญของเรา ไม่ใช่เกิดขึ้นจากพระ ฉะนั้น อย่างไปกังวลว่าพระท่านเป็นไปใคร มาจากไหน